Boksen met moeders

Wat houdt Boksen met moeders in?

Nieuw!!! Sinds anderhalf jaar is ‘Boksen met moeders’ onze specialiteit. Hoe dat is gekomen weten we niet, maar de helft van onze cliënten bestaat uit moeders.

Moeders komen door een combinatie van boksen met opvoedingsondersteuning in hun kracht en rust en kunnen met meer vertrouwen opvoeden en vanuit meer verantwoordelijkheid  hun leven vorm geven. Ze zijn meer in contact met hun gevoel, geven duidelijker hun grenzen aan, laten de scenario’s die in hun hoofd rondspoken meer los en spreken zich vaker vrijmoedig uit. Met dit vrijmoedig spreken creeren ze de wereld die ze graag willen. Voor zichzelf, voor hun kinderen, hun partner en op hun werk.

Dit verbaast ons ook. Zodanig dat ik er zelfs onderzoek naar hebben gedaan in het kader van een Master Pedagogiek.

De conclusie

De vraag ‘Voegt ‘Boksen met moeders’ iets toe als pedagogische interventie bij gezinnen met complexe problematiek?’ beantwoord ik met ja. Dit legitimeer ik door bevindingen uit mijn onderzoek die samenhangen met:

1. Het veranderde gedrag van de vrouwen in het uitoefenen van hun rol als opvoeder. Doordat ze in hun kracht en rust komen, voeden de moeders met meer vertrouwen op en leven meer vanuit verantwoordelijkheid. Ze kunnen ontspannen, zijn meer in contact met hun gevoel, laten de scenario’s die in hun hoofd rondspoken meer los en spreken zich steeds vaker vrijmoedig uit. Met dit vrijmoedig spreken creëren ze de wereld die ze graag willen. Voor zichzelf, voor hun kinderen, hun partner en op hun werk.
2. Inzichten op basis van verschillende perspectieven op opvoeden vanuit levensbeschouwing en wetenschap. Onze postmoderne samenleving heeft als nadeel dat er immens hoge eisen worden gesteld aan het moederschap. De toegenomen individualisering en de neiging om sociale problemen te individualiseren zorgt voor het isolement van de moeder. Dit kan voor chronische stress zorgen, waardoor moeders uiteindelijk niet meer alle ballen hoog kunnen houden en ze niet meer aan hun eigen normen en waarden kunnen voldoen. Er is steeds minder ruimte voor de moeder zelf. Door boksen i.c.m. opvoedondersteuning ontstaat er een nieuwe realiteit met nieuwe eisen, van waaruit het moeders lukt om weer meer ruimte voor zichzelf te nemen en hier ook de verantwoordelijkheid voor te nemen. Daarna zijn ze ook beter in staat om ook voor de ander die ruimte te geven en ze aan te spreken op hun verantwoordelijkheid.
3. Methodisch handelen uit de praktijk van het boksen als middel in de pedagogische praktijk. Door een juiste persoonlijke openheid, randvoorwaarden, kennis, ervaring, invulling, uitstraling, visie en levenshouding ontstaat er een veilige context die een basisvoorwaarde is voor de interventie en de persoonlijke groei. De geboden kaders (groeten, gronden, ademhalingsoefeningen en basisafspraken) bieden een ruimte waarin moeders hun moed kunnen vinden om ‘in actie te stappen’. Door de aanpak voelen moeders zich veilig, gezien en gehoord. Daardoor lukt het ze om stappen te zetten op het gebied van de pedagogische relatie. De trainer helpt om dit te verwoorden. Door het bewegend leren en het ‘aan’ staan tijdens het boksen lijken de moeders de opvoedingsadviezen beter te kunnen horen en zijn ze in staat deze te filteren op mogelijk en wenselijk, zonder dat ze in allerlei ‘blokkerende’ schuldcomplexen terecht komen.
4. Het holistisch perspectief. De wederkerigheid tussen lichaam en geest en mens en omgeving wordt omarmd in het boksen met moeders. Door niet alleen te praten, maar tijdens de interventie het gehele lichaam mee te nemen als instrument, als aangrijpingspunt voor opvoeding wordt voorbijgegaan aan de eenzijdig cognitieve aanpak van veel andere interventies. Dit heeft als voordeel dat psychosomatische klachten die het symptoom zijn van chronische stress in de interventie worden meegenomen, zowel diagnostisch als therapeutisch. In je lichaam ervaar je je kracht, je kwetsbaarheid en je rust. Evenals je pijn en je frustratie.
5. Het perspectief van toegenomen levendigheid. De stress die de opvoeding met zich meebrengt maakt dat moeders ontspanning en plezier nodig hebben. Dit ervaren is al een doel op zich. Door ‘pedagogisch’ te boksen ontstaat hier ruimte voor. In het boksend bewegen vindt spanningsregulatie en ont-stressen plaats. Door te focussen op het contact dat je met elkaar hebt ontstaat binnen het veilige kader een gevoel van verbinding, plezier, ontspanning en levendigheid. Om te boksen moet je uiteindelijk je plek midden in de ring innemen. Je moet durven ontdekken en daar is moed voor nodig. In de opvoeding is het niet anders. Je kunt nog zoveel pedagogische adviezen krijgen, maar het vergt moed om krachtig en kwetsbaar te zijn om toe te bewegen naar het midden van de ring. De plek waar je geraakt kun worden en waar je mensen kunt raken. Het boksen is een prachtige metafoor voor dit proces. Je moet contact maken met je ‘fighting spirit’, zonder daarbij je zelfbeheersing te verliezen.